Waarom ik best voor drie minuten van mijn leven een man zou willen zijn

“Soms denk ik, was ik maar een man, dan kon ik studeren als mijn broer en dominee worden.”

Niet dat ik er ooit aan zou denken om later dominee te gaan worden hoor. Maar het is waar, ik zou echt wel eens voor ongeveer drie minuten in mijn leven een man willen zijn. Gewoon om al die eenvoud van het leven te proeven. Drie minuten is misschien nog weinig dan, wie weet, misschien als je eenmaal een man bent dan wil je niet meer terugveranderen. Het is niet dat ik ergens diep van binnen een wens heb om definitief van geslacht te veranderen hoor, integendeel zelfs, daar zou ik echt niet aan moeten denken. Ik ben juist heel erg blij dat het lot heeft bepaald dat ik als meisje ter wereld ben gebracht. Stel je voor dat je een leven zonder jurkjes, hakken en al die verschillende soorten kledingstukken zou hebben, no way! Of dat je moet betalen voor je eigen drankjes, en nooit meer wordt nagefloten door bouwvakkers. En daarbij komt dan nog zo’n ontzettend hoekig lichaam zonder die gezellige boobies die je overal en altijd gezelschap houden. Nee hoor,
ik ben tevreden.

Maar soms heb ik wel het gevoel dat mannen het net iets beter er vanaf hebben gebracht qua bonus features. Mannen hebben namelijk dat ene ding dat prima tot zijn eigen verbeelding kan spreken, waar vrouwen niet over beschikken. Hoe raar moet dat zijn, zo’n extra tentakel? Dat ene ding dat het leven vaak toch stukken makkelijker kan maken. Want hoe fantastisch is het als je altijd en overal kan plassen? Nooit je hele broek omlaag doen, nooit het probleem dat je geen wc kan vinden als je heel nodig moet. Nooit afhankelijk van dixi’s, die alleen al vies zijn om naar te kijken. En ook nooit het probleem van over je voeten heen plassen wanneer je boven zo’n vies Frans toilet met zo’n gat erin moeten hangen. Hoe atletisch je ook bent, geloof me, dat is echt verschrikkelijk om te doen.

En dan over de gezelligheid gesproken, hoe fijn en makkelijk leven mannen toch.. Ze hebben het gezellig met elkaar, niks geen catfights of bitchy gedrag zoals vrouwen dat wel kennen. En áls er dan al een moment is waarop mannen ruzie maken, duurt het nooit langer dan vijf minuten. Daarna pakken ze weer gezellig een biertje, slaan ze een arm om elkaar heen en dan is het weer voor jaren prima. Hoe makkelijk kan het zijn? Op zo’n momenten zou ik best wel eens zo'n drie minuten een man willen zijn.